Montage van een interview met een oudere Groninger, in 2009 uitgezonden op RTV Noord. Deze aflevering Egbert Hofman uit Zuidwending, een voorstad van Veendam zoals ze zelf zeggen. Hofman is geboren in Onstwedde. In 1930 trouwden zijn ouders en zij pachtten daar een boerderij. Daarna werd vader boer in Pekela bij zijn broer. Uiteindelijk konden zijn ouders zelfstandig een boerderij huren op Zuidwending. Hofmans opleiding was gericht op paardentractie. Je moest wel een beetje leren hoe je een ploeg achter een paard moet sturen. Dat ging niet zomaar vanzelf. In 1953 kregen ze een tractor. Het zichten liep niet goed en vader wilde het wel met een tractor proberen. Hofman en zijn broer moesten nog zien of dat wel zou gebeuren. Toen vader terugkwam van het bekijken van de tractor zei hij in eerste instantie dat die veel te duur was en dat er geen tractor kwam. Die mechanisatie vond hij maar niets. Hun beide buren hadden echter ieder wel een tractor. Zo zagen ze hoe snel en eenvoudig het werken met een tractor was. Dat zorgde voor irritatie bij de Hofmannen. Ze joegen hun paarden daarom op om ook sneller voortgang te kunnen maken. De dieren zweetten er van. Dat vond vader niet goed. Zo ging een boer niet met zijn dieren om meende hij. Later kregen ze dan toch een tractor, een één cilinder van 12 PK. Dat is vergelijkbaar met de grasmaaier die Hofman tegenwoordig heeft. De overgang van de paardentractie naar tractor was een grote revolutie. Net als het verdwijnen van het personeel. Normaal stapte je de stal uit en groette je de arbeiders. Maar op een gegeven moment was er niemand meer. Dat vond Hofman heel onwerkelijk. Personeel konden ze niet meer betalen, want de mechanisatie kostte natuurlijk ook veel geld. Ze moesten wel vernieuwen en met hun tijd meegaan en er altijd voor zorgen dat ze als eerste hun investeringen deden. Ook hierin is de eerste klap een daalder waard zegt Hofman.