Montage van een interview met een oudere Groninger, in 2009 uitgezonden op RTV Noord. Nu Klaas van der Tuuk uit Feerwerd over diens werkzame leven als smid. Klaas van der Tuuk is in 1932 geboren in Noorddijk. Na de lagere school en de ambachtsschool in Groningen, stuurde zijn vader hem naar een smederij in Engelbert om daar onbezoldigd het vak te leren. Soms moesten ze het gereedschap eerst zelf maken voordat ze konden beginnen. Op zaterdagochtend kreeg hij les van een hoefsmid op de ambachtsschool in Groningen. Van der Tuuk haalde dan eerst bij het slachthuis onderstukken van paardenbenen op. Die zetten ze op school in een klem in de bankschroef en zo leerden ze vervolgens hoefijzers maken. Toen hij zijn diploma´s had, kon Van der Tuuk zich als zelfstandige vestigen. Hij ging in 1961 naar Feerwerd. Daar was een wat bouwvallige smederij te koop, met nog twee knechten. Op een landbouwvergadering vroegen boeren zich af of ze met hem wilden werken. Er was één boer die zei dat ze Van der Tuuk op zijn werk moesten beoordelen. Paardenbeslag was een goede verdienste voor een smid. Als het meezat kon hij binnen een uur bij een paard nieuwe hoefijzers zetten. Op een gegeven moment kende Van der Tuuk van de paarden de maten van de hoefijzers uit het hoofd. Als Rijksgediplomeerd hoefsmid mocht Van der Tuuk ook paarden behandelen die last van ontstekingen in de onderbenen. Hij vertelt over een paard met zo’n ontsteking, dat hierdoor zweette van de koorts. Hij verwijderde het hoefijzer, voelde waar het gezwel zat, sneed het weg en het paard genas. Toen de tractoren in opmars kwamen, moesten de landbouwwerktuigen hierop aangepast worden. Hij repareerde ook brommers, fietsen en kachels. Hij legde ook melkleidingen op de stal aan. Hij noemde zijn smederij landbouwmechanisatiebedrijf. Toch kon dat uiteindelijk niet uit. Hij werd onderhoudsmonteur in het Academisch Ziekenhuis. Op een boeldag deed hij afstand van spullen. Later heeft hij toch weer een zetbank en een walsje gemaakt.