…k dat zijn vader er niet goed tegen kon dat zijn zoon op zee zat, is Boersma gestopt met varen. Hierna is hij op een scheepswerf in Hoogkerk terecht gekomen. Hij kon goed tekene…

Douwe Boersma is geboren in Winsum in 1942. Hij is nu 66 jaar. Als 15-jarige jongen is Boersma naar zee gegaan, de kustvaart. Hij wilde varen, op school vond hij het niets. Een beroepstest wees uit dat hij wel lithograaf zou kunnen worden. Toen al snel bleek dat zijn vader er niet goed tegen kon dat zijn zoon op zee zat, is Boersma gestopt met varen. Hierna is hij op een scheepswerf in Hoogkerk terecht gekomen. Hij kon goed tekenen en heeft in Hoogezand een scheepsbouwopleiding gevolgd.

Boersma komt uit een half middenstandsgezin. Zijn grootvader was slager/kruidenier en zijn vader een soort bedrijfsleider op een grote boerd……

Boersma komt uit een half middenstandsgezin. Zijn grootvader was slager/kruidenier en zijn vader een soort bedrijfsleider op een grote boerderij. Later begon hij een veehouderij in Lutjegast. Boersma ging in Grijpskerk naar school en onderweg kwam hij via (de sluis van) Gaarkeuken in aanraking met de scheepvaart, omdat daar schepen lagen. Hij hielp dan een beetje mee en voer ook wel stiekem mee naar de Oostersluis in Groningen. Het was dan maar afwachten of hij dan weer op tijd thuis kwam. Zo kon het gebeuren dat de jonge Douwe dagen van huis was, want hij verrichtte wat hand en spandiensten en bleef soms langer weg. Feitelijk spijbelde hij dus. Dan belde hij vanuit Delfzijl naar huis dat hij langer wegbleef. Zo is hij wel in Hamburg terechtgekomen en dan reisde hij per trein weer terug. Hij was toen ongeveer 14 jaar. Naar de middelbare school is Boersma nooit gegaan. Wel volgde hij dus een beroepsopleiding in Hoogezand, als afschrijver/tekenaar. Boersma tekende graag uit interesse, onder meer schepen. Zijn hele leven deed hij dat al.

Op school was Boersma de boerenzoon die er weinig van bakte, maar in Hoogezand vond hij het leuk en werd hij de beste van de klas. Leraren s……

Op school was Boersma de boerenzoon die er weinig van bakte, maar in Hoogezand vond hij het leuk en werd hij de beste van de klas. Leraren stimuleerden hem ook. Ze waren vaak aan scheepswerven verbonden en lieten hem wel eens naar tewaterlatingen gaan. Boersma vertelt over een groot schip waar hij aan heeft gebouwd, dat tewatergelaten werd (waarbij de kippen over het land spoelden). Hij vond het vervolgens een heel rare gewaarwording dat dat grote vaartuig opeens vertrokken was op maandag. Boiersma is hier wel veertien dagen min of meer van streek van geweest. Het eerste schip dat Boersma heeft ontworpen, was op een scheepswerf in Meppel. Boersma was daar afschrijver (tekende schip op ware grote op de vloer aan de hand van bouwtekeningen). De bouwtekeningen van tekenbureau waren heel slecht. Daar kon hij bijna niets mee. Hij zei tegen de directeur dat hij het beter zelf kon. En zo geschiedde uiteindelijk. Boersma dacht zelf ook na over nieuwe modellen en dat werd een succes. Hierna kon hij na enkele jaren een eigen bedrijf beginnen met compagnon. Dat werd hem door zijn baas overigens niet in dank afgenomen.

…aken van papier. Het tekenen zelf heeft hij zichzelf aangeleerd. De leraren waren zelf ook afschrijver op werven. De scheepswerf in Hoogkerk heeft hem veel mogelijkheden geboden…

Die opleiding in Hoogezand bestond uit theorie, rekenen en taal en praktijk: tekenen, meetkunde, uitslagen maken (hoe bijvoorbeeld een kolenkit uitgevouwen in elkaar zit) en maquettes of modellen maken van papier. Het tekenen zelf heeft hij zichzelf aangeleerd. De leraren waren zelf ook afschrijver op werven. De scheepswerf in Hoogkerk heeft hem veel mogelijkheden geboden en hem ook veelzijdig ingezet. Zo was Boersma tevens een tijdje magazijnmeester, timmerman, kantoorbediende en deed hij acquisitie. Dit hielp hem uiteindelijk ook met zijn eigen bedrijf. Boersma voelde zich altijd erg verbonden met het bedrijf waar hij werkte. Misschien wel te veel.

Boersma ontwierp binnenvaartschepen, kokkelschepen voor visserij en enkele passagiersschepen. Passagiersschepen vond hij niet zo interessant……

Boersma ontwierp binnenvaartschepen, kokkelschepen voor visserij en enkele passagiersschepen. Passagiersschepen vond hij niet zo interessant, want hij wilde graag iets moois ontwerpen en die schepen moesten vooral functioneel zijn. "De weg van innovatie, is de weg van frustratie", aldus Boersma. Boersma heeft zelf ook uitvindingen gedaan, op het gebied van zelf ontwikkelbare schepen bijvoorbeeld, met schouwtypes met knikspanten en mooi gevormde achterschepen. Het rekenkundig ontwerpen van schepen kon hij goed. Dat was een succes, want het leverde het bedrijf weken tijdswinst op.

Eerst zat Boersma dus op de kustvaart. Hij wilde varen, dat deed hij eigenlijk al in plaats van naar school gaan. Zijn vader was er tegen, m……

Eerst zat Boersma dus op de kustvaart. Hij wilde varen, dat deed hij eigenlijk al in plaats van naar school gaan. Zijn vader was er tegen, maar zijn moeder ging akkoord en tekende hiervoor zijn monsterboekje (Boersma was nog minderjarig). Bij de Waterschouw (?) aan de Ossenmarkt haalde hij zijn monsterboekje. Boersma voer op de Oostzee, het eerste schip vaart tegenwoordig overigens nog steeds. Van Gaarkeuken binnendoor naar Amsterdam. Met aardappels krabben en mest strooien had hij zijn eigen uitrusting (kleren en plunjezak) verdiend. Hij had last van een ontstoken hand. In Amsterdam bezocht hij hiervoor een dokter, maar in Rotterdam moest hij onverwijld naar het ziekenhuis. In het Havenziekenhuis, speciaal voor zeelieden, is hij meteen geopereerd aan zijn hand, anders was hij overleden. Zijn werk bestond in het begin vooral uit assisteren, in sluizen bijvoorbeeld. De schipper was een druk man, zijn vrouw een stuk. Zij bemoederde en ontzag de jonge Boersma enigszins. Zo kreeg een stuurman van haar op zijn kop omdat die met Boersma in Hamburg naar een stripclub aan de Reeperbahn was gegaan. Een naakte vrouw, laat staan zo’n show, had Boersma nog nooit gezien. Het leven op zo’n schip en ook op de werf was tamelijk ruig vond Boersma. Er werd ook veel gedronken. Boersma werd dus een beetje verzorgd door de schippersvrouw die zelf geen kinderen had. Hij deed ook klusjes en boodschappen voor haar. Zo haalde hij eens ergens karnemelkse pap, al ging dat mis omdat men hem niet verstond aangezien hij om 'zoepmbrij' vroeg. Boersma werd als jongste nogal eens slachtoffer van scheepsgrapjes. Maar dat was niet erg. In 1957 was dat en hield het ook op, vanwege z'n vader. Toen hij op de scheepswerf zat werd z'n vader ook rustiger. Boersma heeft geen spijt gehad van zijn besluit om te stoppen met de vaart. Hij heeft heel veel respect voor zijn vader. Dat stoppen deed hij dus gewoon.

Zijn baas op de scheepswerf liet de jonge Boersma in het voorjaar een stukje meevaren. Dat beviel Boersma wel en het compenseerde weer een b……

Zijn baas op de scheepswerf liet de jonge Boersma in het voorjaar een stukje meevaren. Dat beviel Boersma wel en het compenseerde weer een beetje voor het gemis van de echte vaart. Het mooiste op de scheepswerf vond Boersma het afschrijven en tekenen. Maar eigenlijk het hele vak van iets maken en creatief bezig zijn. Of het hele proces van klinken.

Boersma vertelt over het werken op de scheepswerf. Bijvoorbeeld aan coaster Anda. De platen werden gesloopt, in een nieuwe plaat werden gaat……

Boersma vertelt over het werken op de scheepswerf. Bijvoorbeeld aan coaster Anda. De platen werden gesloopt, in een nieuwe plaat werden gaatjes geboord die dan weer vergroot moeten worden. Vervolgens het bevestigen aan het schip. Dat was afzien, want dit werk vond plaats in de winter. Koud dus en zwaar werk. Dan kwam de klinkpoeg. Dat was ontzettend hectisch en lawaaiig. Mensen gingen dan zingen of vloeken, ze raakten geïrriteerd van de herrie. De sfeer hierdoor, maar in het algemeen was tamelijk ruig en licht ontvlambaar. Er werken 20 a 25 mensen op de werf. In de kantine werd veel gekaart. Boersma deed daar niet aan mee. Dat was 's winters. In de zomer ging Boersma met een roeibootje varen, hij stroopte dan ook wel vis. Boersma heeft geen ernstige ongelukken meegemaakt op de werf. Terwijl het wel eens mis ging. Boersma voelt zich nog steeds thuis in de scheepswereld. Boersma vond het lastig afstand te doen van een schip waar hij aan mee had gebouwd. In zijn leven schat Boersma aan 20 of 25 schepen te hebben gewerkt.

Boersma is naast scheepsbouwer ook kunstenaar. Hij maakt kunst met de bijbel als inspiratiebron. Hij heeft preken geïllustreerd voor een pr……

Boersma is naast scheepsbouwer ook kunstenaar. Hij maakt kunst met de bijbel als inspiratiebron. Hij heeft preken geïllustreerd voor een predikant. Vervolgens is hij ruimtelijke objecten gaan maken. Boersma vertelt hoe hij als schipper naar een lading van oud staal keek, daarin als het ware zijn eigen leven weerspiegeld zag waarna hem opeens een passende bijbeltekst te binnenschoot. Daar maakte hij dan wat van. Net als met een stukje los asfalt dat hij op straat vond. Dat was z´n eerste object. Boersma heeft ook een 'ruimtesatelliet' gemaakt, een kubus met een gat waar je hoofd in kan waar spiegels in zitten en waar aan de buitenkant antennes uitsteken. Hij toonde dit met Koninginnedag in Hengelo. Boersma voelde zich hier eigenlijk een beetje mee voor schut staan. Hij had hierover zoals hij het zelf zegt een "onderonsje met god". Op een gegeven moment was er een gehandicapte jongen die in het kunstwerk keek, maar dat duurde nogal lang. Het bleek nu dat de jongen in de spiegels, hoe het er daar uit zag en met een bijbeltekst die Boersma hier aan verbond, zichzelf voor het eerst een volmaakt schepsel vond. Een groter compliment kon Boersma zich niet wensen. Daar doet hij het voor.

Boersma heeft hele diverse dingen gemaakt en nog steeds is hij ermee in de weer. In zijn hoofd ook. Elk kunstwerk heeft zijn verhaal, al is ……

Boersma heeft hele diverse dingen gemaakt en nog steeds is hij ermee in de weer. In zijn hoofd ook. Elk kunstwerk heeft zijn verhaal, al is het soms wat zwaarmoedig en ook in letterlijke zin zwaar. Boersma vindt zichzelf overigens niet zwaarmoedig. Daarnaast schildert en tekent Boersma ook nog. Tevens in opdracht, veel met scheepsthema's. Hij maakt nu een decorstuk voor een voorstelling. Het valt hem op dat hier veel meer aandacht voor is dan voor zijn 'echte' werk waar hij zoveel meer tijd en moeite in steekt. Boersma ziet geen verband tussen zijn ruige werk in de scheepsbouw en zijn meer doordachte kunstenaarsschap. Het zijn twee verschillende werelden, die wel op technisch vlak overeenkomsten vertonen. Die kunst heeft hem wel het meeste gebracht toen hij het als zelfstandige moeilijker had in zijn leven.

Terugkijkend had Boersma sommige dingen in zijn leven anders gedaan en van sommige dingen heeft hij spijt. Bijvoorbeeld met zijn kinderen. H……

Terugkijkend had Boersma sommige dingen in zijn leven anders gedaan en van sommige dingen heeft hij spijt. Bijvoorbeeld met zijn kinderen. Hij zegt niet wat. Zijn zoon is rapper. Ze doen ook dingen samen en daar is hij erg tevreden over. Als hij het opnieuw mocht doen, ging Boersma weer in de scheepvaart. Het varen zit hem gewoon in het bloed. Boersma is nog steeds actief in de scheepvaart. Hij verkoopt zijn werk bijna niet, dat wil hij niet. Hij kan moeilijk afstand doen.