Ik wil u direct de verzekering geven dat die initiatieven hier weerklank niet alleen zullen vinden, maar dat wij ze dankbaar zullen aanvaar……

Ik wil u direct de verzekering geven dat die initiatieven hier weerklank niet alleen zullen vinden, maar dat wij ze dankbaar zullen aanvaarden en opvangen.

Mijn dank gaat ook uit naar het bestuur van het museum dat deze etalageruimte heeft beschikbaar gesteld en de zalen ervoor heeft willen ontruimen.…

Mijn dank gaat ook uit naar het bestuur van het museum dat deze etalageruimte heeft beschikbaar gesteld en de zalen ervoor heeft willen ontruimen.

En dan dank ik ook de leden van het erecomité die hun morele steun hebben willen geven voor het welslagen van deze tentoonstelling. En in ……

En dan dank ik ook de leden van het erecomité die hun morele steun hebben willen geven voor het welslagen van deze tentoonstelling. En in het bijzonder dank ik... ...de leden van het werkcomité en hun volijverige kunstzinnige voorzitter de heer Buchli, die, dat is mij van nabij bekend, geen moeite gespaard hebben om voor zover van hen afhing deze tentoonstelling te doen slagen.

Ik hoop dat al deze moeite zal worden beloond door een zeer druk bezoek aan deze tentoonstelling, opdat de bevolking het antwoord geeft... ……

Ik hoop dat al deze moeite zal worden beloond door een zeer druk bezoek aan deze tentoonstelling, opdat de bevolking het antwoord geeft... ...dat op deze...

...actie waard is gegeven te worden. En ik zou u thans willen verzoeken, excellentie, het openingswoord voor deze tentoonstelling te spreken.…

...actie waard is gegeven te worden. En ik zou u thans willen verzoeken, excellentie, het openingswoord voor deze tentoonstelling te spreken.

Meneer de commissaris, meneer de burgemeester, dames en heren leden van de comités, het is mij een bijzonder groot genoegen dat ik de rond……

Meneer de commissaris, meneer de burgemeester, dames en heren leden van de comités, het is mij een bijzonder groot genoegen dat ik de rondreis van de oude meesters... ...nu ook mag volgen tot in Groningen.

Van Maastricht en Heerlen, via Den Bosch en Middelburg, zijn ze nu gereisd, telkens in een iets wat andere samenstelling, naar Groningen.

Van Maastricht en Heerlen, via Den Bosch en Middelburg, zijn ze nu gereisd, telkens in een iets wat andere samenstelling, naar Groningen.

En ik heb ze op hun tochten vergezeld, samen met hun trouwe vrienden, mag ik wel zeggen. Ik zou een ogenblik in de verzoeken komen om te ze……

En ik heb ze op hun tochten vergezeld, samen met hun trouwe vrienden, mag ik wel zeggen. Ik zou een ogenblik in de verzoeken komen om te zeggen... ...hun trouwe verhuizers, wat ook al een heleboel wil zeggen, maar ik zeg maar liever hun trouwe vrienden, de heer Roel, de heer Schuurman, de heer Van der Hagen... ...en nog een reeks anderen die zich steeds voor hen hebben ingespannen en voor het doel dat wij ons hebben gesteld... ...en dat u, meneer de commissaris, al zo voortreffelijk heeft aangegeven, namelijk om de kunst die ons land bezit op reis te helpen.

Het rondreisprincipe is een... ...ik zou bijna willen zeggen een punt van het regeringsprogramma geworden, in zoverre als wij willen tracht……

Het rondreisprincipe is een... ...ik zou bijna willen zeggen een punt van het regeringsprogramma geworden, in zoverre als wij willen trachten zoveel mogelijk te bevorderen dat in ons land het begrip provincie ophoudt te bestaan. Natuurlijk niet in de zin van een administratieve eenheid die er behoort te zijn, nog veel minder in die zin dat het eigenaardige en het bijzondere van elke provincie als een levend deel van het volksgeheel zou verdwijnen. Maar wel in die zin dat we zouden spreken van ons land en dan de periferie, dat wil zeggen de provincie, dat is datgene wat er eigenlijk minder op aankomt. Ik weet niet wie in het grote conflict tussen provincie en centrum, dat er ongetwijfeld is, wie daarin de grootste schuld heeft. Het is, dunkt me, een vicieuze cirkel. In het Westen, daar is men geneigd, als men er eenmaal zit, want de meeste lieden in het Westen komen tenslotte ook ergens uit de provincie. Maar wanneer men er eenmaal zit, dan is men geneigd te vergeten dat daar in het zuiden en in het oosten en in het noorden ook nog iets is. En wanneer men in de provincie zit, dan is men geneigd een beetje wantrouwend en schutterig tegen het Westen aan te kijken. En niet alleen zich provinciaal te voelen, maar ook provinciaal te worden van louter naar aan de andere kant.

…useum verbonden. En wiens volle glorie wij onlangs in Den Haag bij de opening van een van de vele tentoonstellingen die sedert de bevrijding gehouden zijn... ...wij als het ware…

Maar aan de andere kant... Waardoor ook het Westen uit zijn even hinderlijk en even nadelig isolement wordt verlost en pas leert beseffen wat Nederland eigenlijk is. Dezelfde stemming, meneer de commissaris, waarvan u u tot de tolk hebt gemaakt, hebben wij op onze tocht met de oude meesters ontmoet in Limburg en Brabant. Daar spreekt men precies dezelfde taal, alleen nog wat feller. En speciaal in Brabant is men wat dat betreft nogal heftig. En ik wil zeggen, volkomen terecht. Groningen heeft altijd grootse en frisse trekken gehad, ook in artistiek opzicht. Ook nu, op dit ogenblik, is er een Groninger schilderschool waar leven in zit en die zich mag laten zien. En wanneer ik twee namen mag noemen, beide niet van levenden, die als er van schulden spraken is en van Groninger spraken is, op het ogenblik onwillekeurig... ...op de lippen komen, dan is het de naam van Jozef Israëls, zo nauw aan dit museum verbonden. En wiens volle glorie wij onlangs in Den Haag bij de opening van een van de vele tentoonstellingen die sedert de bevrijding gehouden zijn... ...wij als het ware weer hebben ontdekt hoe mooi dat toch eigenlijk nog is. En wanneer ik daar een naam uit anderen hoofden misschien ook gedeeltelijk aan toe mag voegen van iemand die pas overleden is... ...dan is het die van de Groninger Werkman, een van de slachtoffers van het Gronings verzet. Wat Nederland bezit in artistiek opzicht, in schilderkundig opzicht vooral, dat heb ik altijd gedacht dat ik wist. Omdat ik mijn leven lang me voor deze dingen geïnteresseerd heb en ook schilderijen veel gezien heb en ik verbeelde me dat ik ze ook nog wel goed bekeken heb. Maar ik heb het eigenlijk pas ontdekt de vorige week in Brussel. Toen daar het grootste gedeelte van ons historisch bezit aan schilderijen bij elkander hing in die onvolprezene zalen die men in Brussel daarvoor ter beschikking heeft. Dat was iets zo overweldigends dat we zeiden ja, wanneer we zoiets bezitten dan is onze verantwoordelijkheid toch wel heel groot.